Page 63 - Dergi Aralık v22Ufak

kıyorduk ama sosyal mesafe yoktu. Ben
Koronavirüsü zafer gecesi kaptığımı dü- TEDX’TE KONUŞMACI
şünüyorum. Hemen hastanede tedavi
altına alındım. Çok şükür çok çok ağır OLMAK NASIL BİR

geçirmedim. Çünkü hemen en başta mü-
dahale edildi. 1 hafta hastanede kaldım. DUYGU?

Çok vücut ağrıları yaşadım. Bu ağrılardan
dolayı yataklara vurduğumu hatırlıyo- TEDx’te hayatımın en heyecanlı konuş-
rum. malarından birini yaptım. Size 15-16 da-
kikalık bir zaman veriyorlar ve yerdeki
GAZETECİLİK YERİNE kırmızı halının içinde kalmanız gereki-
yor. Günlerce ne konuşacağımı yazdım,
NE YAPMAK İSTERDİNİZ? kafamda kurguladım. Ama o sahneye çık-
tığımda hiçbir şey yapamadım. O kadar
heyecan vericiydi ki... Aslında ben toplu-
İçinde insan ilişkilerinin yer aldığı bir luğa seslenmiş, eğitimlere gitmiş ve kon-
iş yapmak isterdim. İnsan kaynakları feranslara katılmış biriyim. Ama bu ko-
uzmanı veya öğretmen olmak isterdim. nuşma bambaşka bir şeydi. Konuşmanın
Özellikle çocukları çok sevdiğim için ana- başlığı ile ilgili hiçbir şey konuşamamı-
okulu öğretmeni olmak isterdim. Ama şım. Hala izlerken ‘Neden böyle konuş-
benden bir bankacı veya devlet memuru muşum’ diye hayıflanırım. Benim için biRÖPORTAJ
olmazdı. çok heyecan verici bir tecrübe idi.

63