Page 58 - Dergi Aralık v22Ufak

MUHTAR OLMAK SİZİN

İÇİN NE İFADE EDİYOR?

Benim için muhtarlık bir mahallenin
sorumlusu demek. O mahalledeki her
şeyden herkesten sorumlu oluyorsunuz.
O sorumlu olduğunuz kişilere yardım
edebiliyorsanız mutluluğu orada hisse-
debiliyorsunuz. Biz 24 saat çalışıyoruz.
Diyelim ki, mahallelinin eşi ya da çocuğu
gecenin bir vakti karakola düşmüş. Bizi
ararlar, ikametgahını veririz, karakola gi-
deriz, mümkünse karakoldan çıkarırız.
Fevzi Çakmak Mahallesi’nde oturanların
yüzde 70-80’ini tanıyorum diyebilirim. 19
bin seçmenimiz var. Kışın 19 bin 100, yazın
18 bin 900 olur. 200 kişi köyüne, yazlığına
biMAHALLE gider. Biz de çok değişen olmaz. Açıkçası

Fevzi Çakmak Mahallesi’ne gelen gitmez.
Mimari olarak Bahçelievler’deki en güzel,
en temiz mahallesidir. Burada komşu-
luk çok güzeldir; polislik pek olay olmaz,
olursa da binde bir olur. Yakın zamanda
başka bir mahalleye taşınan bir vatan-
58
daşımız “burada kimse selam vermiyor” alalım dedik ve en iyi bilgisayarı taksitle
deyip mahallemize geri geldi. Pandemi 25 liraya aldık. Mecidiyeköy’den getirdi-
zamanında komşuluğu daha da iyi öğren- ler, kurdular, kursa çağırdılar. Bilgisayar
diler. Aradığım mahallelimi “Komşun var kullanmayı öğrendim. Hiç bir muhtar
mı?” diye sordum. “Komşun varsa birbi- bilgisayar kullanmayı öğrenmemişti. İlk
rinizin ihtiyaçlarını karşılayacaksınız” olarak Fevzi Çakmak Mahallesi olarak biz
dedik. Pandemi döneminde herkes birbi- öğrendik. Diğer muhtarlarda görürsünüz
riyle ilgilendi. Korona olup karantinada sekreteri vardır. Sekreter yazar, muhtar
olanlar hiç dışarı çıkmadılar, komşulara, sadece imza atar. O gün bu gündür bilgi-
markete, bakkala telefon ettiler. Vaka olan sayar kullanıyorum. Bilgisayarın gelişini
aile sayımız 5’e, 3’e kadar düştü. hiç unutmam. Bir de seçim zamanları hep
çekişmeli geçerdi. 2009 yılında 5 aday bir-
İLK DÖNEMLERİNİZLE leşip bana karşı tek aday çıkarmıştı ama
seçimleri yine biz kazandık.
BUGÜNÜ KIYASLAR ‘İYİ Kİ YAPMIŞIM’

MISINIZ?
DEDİĞİNİZ NELER VAR?

Muhtarlığa ilk başladığım yıllarda her şey
tamamen elle kayıt altına alınıyordu. Bil- Öyle insanlar geliyor ki; “Abi benim
gisayar kullanmıyorduk. Sene 1993, Kay- ekmek param yok” diyor. Vicdanen eli-
makamlıkta bir gün toplantı yaptık. Dedi- mizden geleni yapıyoruz. Kaymakamlığı
ler ki; “Çocuklar bilgisayar alalım”. Biz de arıyoruz, Bahçelievler Belediyesi’ni arı-